ویژگی‌های پنجه گربه ای : ضد قارچ، ضد التهاب، آنتی میوتوژنیک، آنتی اکسیدان، ضد روماتیسم، ضد تومور، ضد ویروس، ضد آبستنی، محرک سیستم ایمنی
کاربرد داخلی پنجه گربه ای : جوش صورت و پوست، ایدز، حساسیت، آرتروز، آسم، آماس کیسه‌های مفصلی، سرطان، کاندیدا، آماس قولون، بیماری کراهن، کیست، افسردگی، دیابت، دایورتیکولیتیس، قاعدگی دردناک، بیماری محیطی، خستگی، عفونت قارچی، التهاب معده، سوزنک، تب یونجه، تب‌خال، نشت روده، انگل، علائم قبل از قاعدگی، روماتیسم، شینگلز، تومور، زخم‌های درونی، جراحت
نحوه کاربرد داخلی پنجه گربه ای : چای،تنتور، کپسول
پنجه گربه‌ای به فعال‌سازی ماکروفاژها، لیمفوسیت‌ها و لوکوسیت‌ها کمک می‌کند. همچنین از تجمع پلاکت‌های خون جلوگیری می‌کند. البته تحقیقات صورت گرفته بر روی این گیاه در آغاز راه است و باید در این زمینه کار بیشتری صورت گیرد.
نحوه کاربرد موضعی پنجه گربه ای : مرهم و کمپرس خوبی برای پای ورزشکاران، ناسور، عفونت‌های قارچی، بواسیر، تب‌خال، شینگلز و جراحت است. می‌توان برای درمان ورم ملتحمه چشم‌ها را با آن شستشو داد.
کاربرد در آشپزی پنجه گربه ای : از ساقه گیاه پنجه گربه‌ای مایع تازه و زلالی بیرون می‌آید که نوشیدن آن فرح‌بخش است.

 

اگر داروهای مصونیت زا، پلاسمهای تازه یا خون منجمد یا داروهایی را مصرف می کنید که مصرف آنها مستلزم پروتئین حیوانی یا هورمونهای پپتید، نظیر سرمهای حیوانی، گاماگلبولین وریدی، عصاره وریدی تیموس یا انسولین گاوی یا خوراکی است، از مصرف پنجه گربه اجتناب ورزید

* چای: 1 گرم سبوس ریشه را در 250 میلی لیتر آب حل کنید و آنرا به مدت 10 تا 15 دقیقه بجوشانید. سپس خنک کنید و از صافی عبور دهید. یک لیوان از آن را روزانه سه بار میل کنید.
* عصاره (محلولی تهیه شده از داروی گیاه مزبر و الکل یا داروی گیاهی مزبور، الکل و آب): روزانه دو تا سه بار به میزان یک تا 2 میلی لیترمیل کنید.
* خشک شده: عصارة‌ استاندارد کپسولی: روزانه 20 تا 60 میلی گرم.

برای تهیه دارو از پنجه گربه پوستة آنرا از ریشة درخت مو (پیچک) آن جدا می سازند. ریشه این گیاه حاوی انواع بسیاری از گیاهان شیمیایی است. برخی "تانین ها" را در ریشة این گیاه می توان یافت (تانین ها در چای نیز یافت میشوند). گلیکوزیدهای "اسید کینوویک" به کاهش التهاب کمک و در قبال برخی از ویروسها ایجاد مصونیت می کند. از آنجا که جمع آوری ریشه این گیاه به منظور تهیه پوسته آن باعث نابودی گیاه میشود، لذا گیاه شناسان درصدد یافتن سایر منابع تأمین این گونه عناصر هستند. امروزه پوسته داخلی مو جایگزین مناسبی محسوب میشود.