انجیرک
ficaria grandifora
این گیاه به سبب قدرت درمانی بیماری بواسیر به نام علف بواسیر شناخته شده است و حتی گیاه پزشکان، امروزه نیز پماد و ضماد این گیاه را برای استعمال خارجی در درمان این بیماری تجویز می کنند .
۱. جهت زگیل و گال عصاره این گیاه را به صورت ضماد میگذارند.
۲. دمکرده ریشه این گیاه ضد ورم مفصلی میباشد و از برگ، ساقه و گل این گیاه به صورت ضماد بگذارند.
۳. جهت بواسیر از دمکرده ریشه این گیاه بنوشند و از برگ و گل به صورت ضماد در محل بمالند.
۴. جهت درمان بواسیر ریشه خشک این گیاه را پاک کرده سپس شیره آن را بگیرند با روغن پیه یا کنجد مخلوط کرده محل بواسیر را بمالند این پماد جهت رفع خستگی ماهیچههای پا مفید میباشد.
مضرات استفاه از انجیرک
افرادی که تپش قلب دارند، نباید از این گیاه استفاده کنند، چون ممکن است باعث تحریک قلب شود.
طریقه مصرف انجیرک
۱- قسمت های هوایی انجیرک (قسمت های بیرون از خاک): این گیاه در درمان مشکلات پوستی معروفیت خاصی دارد.
۲- ریشه انجیرک: باعث کاهش فشار خون و ریلکس شدن قلب می شود.
ترکیبات انجیرک
یریدوئیدها (اوکوبین، هارپاگید)، گلیکوزیدهای فعال کننده قلب، فلاونوئیدها (دیوسمین، هرپریدین)، اسید فنولیک، اسید استیک، اسید فرولیک، اسید کافئیک، اسید پالمیتیک، اسید وانیلیک، اسید کلوروژنیک.