هماور

symphytum officinalis

 

توصیف گیاه : هماور گیاهی چندساله برگی با ساقه های گل دهنده راست با ارتفاعی حدود 1 متر می باشد که هر ساله از ریزوم های تازه و آبدار رشد می نمایند. برگ های بزرگ و مودار هماور در امتداد ساقه قرار داشته و گل ها سفید متمایل به زرد یا آبی و لوله ای آن بصورت خوشه های یکطرفه در قسمت راس ساقه ها قرار می گیرند.

فواید هماور

التیام استخوان شکسته به صورت ضماد روی پوست بگذارید.
برای سنگ کیسه صفرا از دمکرده برگ و گل آن ۲ گرم در ۱۰۰ سی‌سی آب‌جوش ۱۰ دقیقه صاف کرده روزی ۳ فنجان میل شود.
خواب آور می‌باشد، هر شب از دمکرده برگ و گل آن مانند شماره ۳ استفاده شود.
برای التیام زخم معده ۱۰ گرم ریشه گیاه را در ۱۵۰ سی‌سی آب به مدت ۲۴ ساعت بگذارید بماند سپس صاف نموده به سه مرحله میل شود.
برای قطع اسهال ۵ گرم ریشه خشک آذان‌الحمار را در۲۵۰ سی‌سی آب‌جوش دم‌کرده صاف نموده میل شود.
برای درمان و التیام زخم‌ها، ترک و شقاق نوک پستان، ۱۰۰ گرم ریشه گیاه را در یک لیتر آب به مدت ۱۵ دقیقه جوشانده صاف نموده شستشو دهید.
برای کاهش ورم حنجره و گلودرد از دمکرده گل و برگ آن استفاده شود ۳ گرم در ۱۰۰ سی‌سی آب جوش به مدت ۱۵ دقیقه دم کرده میل شود.
از جوشانده ریشه آن به صورت ضماد در محل بگذارند.
کسانی که کبد خسته دارند با احتیاط مصرف کنند.
برای افراد سرطانی مصرف آن ممنوع می‌باشد.
برای درمان تبخال از دمکرده آن میل شود و به صورت ضماد روی تبخال بگذارند.
برای زخم‌ها می‌توان از گرد ریشه خشک شده و تمیز گیاه روی آن‌ها پاشید.
ضد کرم می‌باشد، به صورت دمکرده میل شود.
دمکرده گل آن مقوی قلب و رفع تپش قلب است.
برای درمان دانه‌های جلدی برگ‌های له شده آن را روی پوست بگذارید.
برای درمان عدم دفع ادرار و درد ناحیه شکم از دمکرده آن استفاده شود.
برای درمان ورم سرمازدگی ضماد آن را روی پوست بگذارید، ۵۰ گرم ریشه آن را در ۵۰۰ سی‌سی آب جوشانده به صورت مرهم روی پوست بگذارید.
برای خونروی در فواصل قاعدگی از دمکرده آن استفاده شود.
برای نرم شدن پوست‌های خشک و حساس ۲۵ گرم ریشه این گیاه را در یک لیتر آب به مدت ۱۵ دقیقه بجوشانید سپس صاف نموده دست‌ها را ماساژ دهید.
مرهم آذان‌الحمار باعث به وجودآمدن گوشت تازه و ترمیم زخم می‌گردد.
در قدیم از این گیاه برای بیماری سل به صورت دمکرده استفاده می‌کردند.

مضرات استفاه از هماور

 

برخی تصور می کنند که هماور گیاه مفیدی است، اما تحقیقات علمی نشان داده است که این گیاه می تواند خیلی سمی باشد. اگر فرآورده های هماور را مثل نوشیدنیها مصرف کنید یا آنرا به طرق دیگر برای مصارف داخلی بدن مورد استفاده قرار دهید، خود را با احتمال خطر مسمومیت مواجه می کنید. بعضی افراد حتی در اثر خوردن یا نوشیدن فرآورده های حاصل از هماور برای اهداف درمانی تلف شده اند.

طریقه مصرف هماور

 

مرهم و ضماد های مورد استفاده برای استعمال موضعی از ریشه تازه هماور تهیه می شوند. جوشانده حاصل از یک قسمت ریشه خشک و ده قسمت از آب نیز برای این منظور مناسب است.

ترکیبات هماور

از خواص این گیاه می توان به اثرات آن بر روی قلب، رحم، فلج کنندگی و مخدر بودن آن اشاره کرد. از آنجا که این گیاه بسیار سمی است بر قلب اثر فلج کننده دارد. همچنین ممکن است باعث سقط جنین شود. برگ ها سمی ترین بخش گیاه هستند در حالی که میوه را بعد از جدا کردن هسته می توان خورد.

میوه عاری از دانه گیاه اثر نرم کننده، رفع سرفه و ملین دارد.Perey در سال 1790 میلادی از میوه عاری از دانه این درختچه نوعی شربت و ژله تهیه می کرد که روزانه به مقدار چند قاشق جهت رفع سرفه های مزمن، سیاه سرفه و حتی دفع سنگ کلیه و رفع نزله به بیماران خود می داد.

جدیدترین تحقیقات حاکی از خواص فوق العاده این گیاه در درمان سرطان دارد
سمیت قلبی تاکسین ها احتمالاً از طریق تأثیر آنها بر روی کانال های یونی است که موجب توقف جریان سدیم و کلسیم می شود. مکانیسم این فعالیت در سطح مولکولی ناشناخته است. بررسی تاکسین ها از نظر سمیت قلبی مشکل می باشد و علت آن ناپایداری مولکولی تاکسین ها و مشکل جداسازی آنها از یکدیگر می باشد. بررسی انجام شده بر روی دو تاکسین A و B نشان داده است که تاکسین B یک ترکیب سمی با LD50 معادل 5/4 میلی گرم بر کیلوگرم در موش است.

تگ ها: