سرخدار

common yew

 

سرخدار درختی است سوزنی برگ، سایه پسند و دارای پوست فلس‌دار. چوب درون آن به رنگ قرمز شاه بلوطی و برگ‌های آن دائمی و همیشه سبز است که در قسمت پایینی درخشان و براق است و نیاز به خاک مرطوب دارد. بلندی درخت به ۹ تا ۳۰ متر و قطر آن به ۳ متر می‌رسد. رشد آن بسیار کند و رویش ارتفاعی آن سالانه ۱۰ سانتیمتر است. میوه نوع ماده آن به رنگ قرمز و نوع نر آن برنگ زرد که هر دو غیر سمی است. بذر سرخدار توسط پرندگان از جمله قرقاول پخش می‌شود. سنجاب‌ها نیز به انتشار بذر سرخدار کمک می‌کنند.

فواید سرخدار
 

مضرات استفاه از سرخدار

قسمت های مختلف این گیاه از نظر سمیتی که دارد امروزه کمتر به مصارف درمانی می رسد.

طریقه مصرف سرخدار

 

میوه عاری از دانه گیاه اثر نرم کننده، رفع سرفه و ملین دارد. Perey در سال ۱۷۹۰ میلادی از میوه عاری از دانه این درختچه نوعی شربت و ژله تهیه می کرد که روزانه به مقدار چند قاشق جهت رفع سرفه های مزمن، سیاه سرفه و حتی دفع سنگ کلیه و رفع نزله به بیماران خود می داد. شیر تازه آن به مقدار ۲۰ تا ۲۵ گرم، اثر مدر و بطور ملایم ملین دارد.
قسمت های مختلف این گیاه از نظر سمیتی که دارد امروزه کمتر به مصارف درمانی می رسد. در ژاپن از برگ آن دم کرده ای جهت رفع بیماری قند تهیه می شود. مصرف فراورده های آن جهت رفع رماتیسم ، زردی، باز شدن قاعدگی، نرمی استخوان،اسکوربوت، صرع و دیفتری توصیه گردیده است.

ترکیبات سرخدار

از ترکیبات مهم موجود در این گیاه می توان به ترکیبات دی ترپنوئیدی، ترکیبات آلکالوئیدی، اسید های گیاهی، ترکیبات لیگنانی، ترکیبات فنلی و ... اشاره کرد. مهمترین ترکیبات این گیاه با اثرات دارویی به گروهی از ترکیبات دی ترپنوئیدی به نام تاکسوئید تعلق دارند. یکی از این ترکیبات تاکسول نام دارد که در حال حاضر به عنوان یکی از مهمترین داروهای ضد سرطان در درمان سرطان های رحم، تخمدان و سینه در زنان و پروستات در مردان و ریه و سلول های سنگفرشی سر و صورت محسوب می شود.

تگ ها: