توسکا
betulaceae
توسکای قشلاقی اولین درختی است که در ساحل دریای خزر ظاهر میشود، در اطراف مردابها و مزارع برنج، رودخانهها و نهرها و درجنگلهای باز همراه با "لرگ" بوجود میآید و درعین حال در کنترل فرسایش آبی در حاشیه رودخانه کاربرد دارد. چوب درختان توسکا سرخ و کمرنگ بوده، گونه قشلاقی ان در سواحل دریا و در ارتفاعات پایین یافت میشود و معمولا در جاهایی که دارای سفره آبی زیرزمینی کم عمق میباشد، مشاهده میگردد.
قسمت مورد استفاده این درخت برگ و پوست تنهی آن میباشد که پوست درخت، خاصیت قابض و مقوی و برگ آنیز مدر، معرق و ضد کرم میباشد. همچنین در موارد زیر نیز مورد استفاده درمانی قرار میگیرد. تب-گلو درد-التهاب و افتادگی لثهها-زخم مخاط-دهان-آنژینهای ساده-ورم مزمن لوزهها-دردهای عصبی-رماتیسم.
مضرات استفاه از توسکا
مضراتی برای توسکا گزارش نشده است.
طریقه مصرف توسکا
1.به عنوان تب بر : توسکا دارای تب بر بوده و در رفع تب های عادی به کمار می رود به این منظور از جوشانده برگ توسکا و یا گرد پوست توسکا که با عسل مخلوط شده است استفاده می نمایند.
2.تسکین درد های روماتیسمی : در مواردی از برگ های خشک توسکا به شکلی که در ذیل گفته می شود برای تسکین دردهای رماتیسمی استفاده می شود. بداین ترتیب که موضع درد را برگ های خشک گیاه پوشانیده و بیمار را می پوشانند تا عرق نماید. این عمل یک هفته به مدت هفت روز انجام می گیرد تا دردهای رماتیسمی رفع گردد.
3.درمان زخم مخاط دهان و اتهابات لثه ها: به این منظور از جوشانده 30 تا 40 گرم پوست گیاه در یک لیتر آب که به شکل غرغره استعمال می شود استفاده می گردد.
ترکیبات توسکا
پوست این درخت حاوی مقادیر زیادی تانن و یک ماده قرمز رنگ است که دارای مصارف درمانی است.