خلنگ،علف جارو
erica
گیاهی است بوته ای ومنشعب که انشعابات کوچک وپیج خورده وبرگ های بسیارظریفی دارد.این برگ هاهمپوشان بوده به صورت متقابل ویامتناوب می باشند.پهنک این برگ هاسه گوش بوده ودمبرگ ندارند.گل هادرون سنبله های برگ داروبراکته های قاعده ای قراردارند.کاسه ی گل کوچک,جام گل دارای گل برگ های صورتی وتخمدان4حجره ای است وهرحجره حاوی یک دانه می باشد.
استعمال داخلی: التهاب مثانه توام بادفع چرک ازادرار(به ویژه برای بیماران مبتلابه پروستات),کولی باسیلوز,فسفاتوری(دفع املاح فسفات ازادرار),آلبومینوری,التهاب لگنچه وکلیه,اولیگوری,سنگ مجاری ادرار,روماتیسم,ترشحات سفید
استعمال خارجی: نقرس,دردهای عصبی روماتیسمی,فلج,کک ومک,التهابات پوستی
مضرات استفاه از خلنگ،علف جارو
مضراتی برای خلنگ ذکر نشده است.
طریقه مصرف خلنگ،علف جارو
استعمال داخلی: جوشانده ی یک مشت دریک لیترآب ,سه دقیقه جوشانده شده,سپس 10دقیقه دم گرددوطی 24ساعت مصرف شود
عصاره ی روان: روزانه یک تادوقاشق مرباخوری میل شود
استعمال خارجی: 500گرم گیاه کامل رادرچندلیترآب جوشانده درحمام کاملاگرم برای تسکین دردهای ناشی ازنقرس,دردهای روماتیسمی وفلج استفاده نمایند
مرهم: قراردادن مرهم حاصل ازجوشانده ی گل هابرروی مفاصل ممکن است جهت تسکین دردهای روماتیسمی ونقرسی موثرباشد
روغن خلنگ:
موادلازم: سرشاخه های گلدارخلنگ(60گرم),روغن زیتون(250گرم)
سرشاخه های گیاه را15روزدرروغن خیسانده, گهگاه تکان داده,پس ازعبورازصافی درظروف دربسته نگه داری می نمایند.
ترکیبات خلنگ،علف جارو
آربوتوزید,تانن,اسیدگالیک,اسیدکافییک,اسیدهای فنولی,اریکولین,اریسنیول,تری ترپن های 5حلقه ای,اسیدفوماریک,اسیدسیتریک وصمغ