خارخاسک
bindii
گیاهى است علفى، یک ساله، داراى ساقه هاى خوابیده با انشعابات گسترده بر سطح خاک و پوشیده از تار که برگ و ساقه هاى جوان آن را تارهاى ظریف ابریشمى مى پوشاند. برگ هاى آن متقابل غالباً نامساوى و مرکب از برگچه هاى کوچک و ریزى است که به تعداد ۶-۳ زوج در طرفین دمبرگ اصلى جاى دارند. گل ها زرد کوچک و منفرد هستند. میوه آن شیزوکارپ ناشکوفا که در موقع رسیدن قسمت هاى پنجگانه آن از هم جدا و پراکنده مى شوند.هر یک از این قسمت هاى پنج گانه در سطح بیرونى خاردار است. قسمت هاى مورد استفاده این گیاه، میوه، دانه، برگ، ریشه و گاهى کلیه اعضاى گیاه است ولى بیش از همه میوه آن مورد استفاده قرار مى گیرد. رنگ میوه هاى آن سبز مایل به زرد، بدون بو و با طعم مشخص است.
خارخاسک به عنوان مدر، دفع کننده سنگ هاى مجارى ادرارى و تقویت کننده قواى جنسى به کار مى رود. در طب گذشته براى خارخاسک اثر مدر و دفع کننده سنگ هاى مجارى ادرارى و تقویت کننده قواى جنسى قائل بوده و از آن به عنوان درمان کننده عفونت و التهاب لثه استفاده مى شده است. از فرآورده هاى موجود در بازار مى توان قطره پروستاتان، قطره سنکل و قطره آفرودیت را نام برد.
مضرات استفاه از خارخاسک
طریقه مصرف خارخاسک
ترکیبات خارخاسک
ترکیبات شیمیایى گیاه خارخاسک شامل رزین، تاش، روغن ثابت، آلکالوئید، پلى فنل ها و مواد معدنى شامل کلسیم، فسفر، آهن، سدیم، پتاسیم، گوگرد، ازت و کلر است. پنج نوع ماده گلیکوزیدى نیز دارد که همه آنها داراى گلوکز است و علاوه بر گلوکز قندهاى رامنوز، آرابینوز را هم شامل مى شود.