کافور
lauraceae
درخت کافور درختى است بزرگ داراى تنهء صاف و قائم و تاج بزرگ.از کلیهءاعضاى درخت از جمله چوب تنه،شاخهها،برگ و...کافور گرفته مىشود،البته درپوست آن بیشتر است.درخت شبیه درخت زیرفون است.درخت کافور در مناطقگرم شرقى آسیا در جنگلهاى هندوستان،در چین،در جزیرهء فورموز معروف بهماچین،در ژاپن،جاوه و سوماترا انتشار دارد و در مناطق دیگرى کاشته مىشود.
تکثیر درخت کافور از طریق کاشت دانه یا خوابانیدن شاخههاى آن انجام مىگیرد.
کافورخاصیت ضدعفونى کردن و تحریک قلب دارد
به علاوه براى معالجهء بیمارىهاى جهاز تنفسى مفید است و در مورد مسمومیت ازتریاک به عنوان پادزهر مورد توجه است.
در هند و چین به عنوان ضد اسپاسم و براىکاهش ترشح شیر مستعمل است.
کافور از نظر طبیعت طبق نظر حکماى طب سنتى ایران سرد و خشک است ولى باکمال تعجب در هند آن را گرم و خشک مىدانند
از نظر خواص حکما طب سنتىمعتقدند که فرحآور است و مقوى دماغ و قلب و براى رفع تبهاى عفونى وذات الجنب و زخمهاى ریه،سل و اسهال گرم مفید است.
رفع تشنگى و مسکّن التهابکبد و کلیه و سوزش مجارى ادرار است.
اگر با گلاب و گل سرخ به پیشانى مالیده شود،مسکن سردرد گرم مىباشد.
اگر با آب گشنیز و سرمه ساییده و مخلوط کرده و به چشممالیده شود،باعث جلوگیرى از برآمدن دانه در پلک مىگردد و اگر دانه برآمده است،فروکش مىکند.
اگر قطرهء محلول آن با آب گشنیز تازه در گوش ریخته شود براىتسکین درد گوش گرم و قطع خونریزى از بینى نافع است.
غرغرهء آن با گلاب براىتسکین درد دندان کرمخورده و زخمهاى دهان مفید است.
پاشیدن گرد آن روىزخمها و جراحتهاى بد در مورد زخمهاى گرم و جراحات تازه و قطع خون و تسکیندرد آنها نافع است.
مضرات استفاه از کافور
براى سردمزاجان مضّر است و معده را ضعیف مىکند و نیروىجنسى را کاهش مىدهد.استشمام بیش از اندازهء آن موجب سفید شدن مو،پیرى،قطع اشتها،قطع نسل و تولید سنگ مثانه و سنگ کلیه است لذا در این قبیل موارد بایدادویه گرم مانند گل قند،روغن سوسن،بنفشه و نرگس خورده شود.
طریقه مصرف کافور
در قرن 18 میلادی کافور توسط Auenbrugger در درمان مانیا ( جنون) استفاده شد.
این تصور وجود داشت که مارها و سایر خزندگان به علت بوی شدیدکافور از آن دوری می کنند و همچنین این عقیده وجود دارد که کافور برای حشرات سمی است. به همین علت گاهی اوقات کافور به عنوان دفع کننده ی حشرات استفاده می شود. کافور به طور کسترده در آیین مذهبی هندو ها مورد استفاده قرار می گیرد .
کافور در برخی ماسک روشن کننده (صاف کننده) که برای پو ست استفاده می شوند، موجود است.
اخیرا" نانو لوله های کربنی" در فرایند رسوبدهی شیمیایی در فاز بخار با استفاده از کافور تولید شده اند.
در زمان حاضر در آسیا،کافور به عنوان طمع دهنده به شیرینی ها به کار میرود. در اروپا در قرون وسطی و قبل از ان کافور به طور گسترده به عنوان جزئی از شیرینی کاربرد داشت. اما هم اکنون بیشتر برای اهداف پژَکی مورد استفاده قرار می گیرد. کافور در پخت و پز غذا و بویژه انواع دسر در هند به کار برده می شود. ( Pachha Karpooram اصطلاح هندی کافوریست که در غذا استفاده می شود. این اصطلاح لفظا" به معنای کافور سبز است اما Pachha به معنای خام نیز می تواند باشد.) کافور خوراکی با مارک "Edible Camphor" در عطاری های هند یافت می شود.
ترکیبات کافور
از نظر ترکیبات شیمیایى و مواد عامله در درخت کافور اسانس روغنى فرّار وجوددارد.در برگهاى آن در حدود ٠ / ٧٣ درصد کامفور ١ و 0/97 درصد کامفرول ٢ مشخص شده است .در گزارش مطالعات دیگرى ترکیبات شیمیایىدرخت کافور چنین شرح داده شده است:
مواد کامفور،لیمونن ٣ که همان دىپنتن ۴ است و پى سیمول ۵ ،پى نن،
ارتودن ١ و سالون ٢ در درخت کافور وجود دارد.