* دم کرده آن استرس و کم خونی را برطرف می‌کند.
* خاصیت ضداسپاسمی آن گرفتگی معده را رفع می‌کند.
* این گل برای نرم شدن پوست آسیب دیده مفید است.
* سرشار از کلسیم، کرومیم، کبالت، منیزیم، نیاسین، فسفر، سیلیکون، سدیم، ویتامین A و C است.
* دم کرده گل‌های این گیاه تسکین دهنده قوی است و برای درمان میگرن از آن استفاده می‌شود.
* آب این گیاه و پودر تهیه شده از ریشه های خشک آن زگیل را از بین می‌برد.
* دم کرده آن خواب آور است.
* مالیدن دم کرده برگ آن روی زخم باعث بهبود عفونت می‌شود.
* عملکرد غده تیروئید را بهبود می‌بخشد، بیمارانی که در مرحله درمان هستند قبل از مصرف این گیاه با پزشک خود مشورت کنند.
* خاصیت خلط آور دارد.
* التهاب نای را درمان می‌کند.
* مصرف آن به افرادی که از ناراحتی گوارشی مانند بواسیر، یبوست، اسهال و عفونت مثانه رنج می‌برند، توصیه شده است.
* در از بین بردن کرم‌های روده ای موثر است.
* گزش حشرات و تاول را درمان می‌کند.
* روغن آن عفونت‌های میکروبی و بیماری‌ها را از بین می‌برد.
* عفونت ادراری را برطرف می‌کند.
* در معالجه تب یونجه موثر است.
* ترکیبی از روغن زیتون و دم کرده آن، گوش درد را درمان می کند.

مضراتی برای این گل زیبا یافت نشد.

می‌توان مقداری از گل‌های تازه یا خشک این گیاه را بعد از دم کردن در یک لیتر آب، صاف کرد و روزانه، 3 تا 4 فنجان نوشید. جوشانده‌ی آن، بیشتر جهت استعمال خارجی تهیه می‌شود. در مورد سرماخوردگی، گرد را می‌توان به صورت انفیه به بینی کشید و همچنین می‌توان گیاه را به مدت یک هفته، در نیم لیتر روغن زیتون یا روغن بادام شیرین و نیم لیتر الکل قرار داده و به جهت مداوای رماتیسم و سرماخوردگی به صورت استعمال خارجی به کار برد.
شربت
25 گرم گل و 50 گرم شکر را در یک لیتر شیر بجوشانید، صاف کنید و در موارد سرفه مزمن و هر نوع ناراحتی ریوی یا سینه ای روزانه 6 قاشق از این شربت را بنوشید.
استعمال غیر خوراکی
اگر چند برگ گل ماهور را در شیر بجوشانید له شده آن به صورت ضماد بر روی کورک و انواع زخم‌های جلدی قرار دهید، تأثیر مفیدی می‌گذارد و نیز حمام آن‌ها برای مداوای اولسرها و بواسیر استفاده می‌شود.
موارد مصرف در زیبایی
چند برگ تازه گل ماهور را در شیر بپزید و به صورت مرهم روی پوست قرار دهید. بسیاری از ناراحتی‌های خاص پوست‌های خشک و شکننده با این مرهم برطرف می‌شوند. از گل‌های گل ماهور رنگ زردی به دست می‌آید که بانوان روم باستان از آن برای رنگ کردن موهای خود از آن استفاده می‌کردند.
 

نتایج نشان داد که ترکیباتی هم چون کتون و الکل در مراتع قهیز، سمیرم و دنا بیشتر از دره حوض و قلعه قدم بود. در رویشگاه اول (دره حوض و قلعه قدم) ترکیبات هیدروکربن و آمین بیشترین میزان بودند که ممکن است متوسط دمای بیشتر مناطق باعث افزایش این ترکیبات شده است. عوامل اکولوژیکی نظیر درصد رس خاک، تبخیر و تعرق، حداکثر درجه حرارت و طول دوره خشکی اثرات بیشتری بر میزان ترکیبات به خصوص در مناطق دره حوض و قلعه قدم داشته است.