پنیرک

mallow

گیاهی است که به حالات خودرو در جنگلها و اراضی غیر مزروع می روید و از ارتفاع آن تا شصت سانتی متر میرسد. ریشه های آبدار و سفید رنگی دارد و ساقه آن استوانه ای شکل وراست است. برگهای آن بزرگ و دارای دم برگ است و گلهای آن به رنگ گلی مایل به بنفش و دارای خصوص تیره است این گلها پس از خشک شدن به رنگ آبی در می آیند در کاشان به این گیاه مولجه می گویند.

فواید پنیرک

 ساییدگی برگ آن برای شکستگی اعضاء مفید است، ترکیب آن با روغن زیتون برای سوختگی و عقرب ‌گزیدگی مفید است، دم کرده ی ساقه و برگ آن با شکر، گرفتگی صدا را برطرف می‌ سازد. در درمان التهاب ‌های تنفسی و جوش ‌های پوستی کاربرد دارد، دارای ویتامین A و B و C است و در درمان بیماری ‌های کلیه و مثانه بسیار مؤثر است، ضدسرفه و مرهم سینه است. برگ و ریشه پنیرک اگر به شکل ضماد درآید و روی دمل و یا کورک قرار گیرد باعث می ‌شود تا بسیار سریع سر باز کنند. جوشانده ی آن برای عفونت ‌های مثانه، اسهال خونی و سرفه‌ های شدید موثر و مفید است، دم کرده ی آن برای کسانی که دچار یبوست و دارای معده و روده‌ های تنبلی هستند، توصیه می ‌شود. در درمان برونشیت و استفراغ نیز استفاده می‌ شود، به صورت غرغره در رفع تحریکات مخاط دهان و درد گلو اثر مفیدی دارد و همچنین برای رفع سوزش مجرای ادرار مفید است. برای رفع جوش‌های صورت نیز می ‌توان از پنیرک استفاده کرد ضمن این که درد و ناراحتی‌ های محل جوش را تسکین می ‌دهد و به صورت کمپرس یا لوسیون در درمان سوختگی‌ ها موثر است. در هندوستان از گیاه پنیرک به عنوان داروی لعابدار نرم‌ کننده و خنک‌ کننده استفاده می‌ شود، 300 گرم برگ خشک پنیرک را در یک لیتر آب می‌ جوشانند و به عنوان مسکن می‌ خورند. استعمال جوشانده آن به صورت کمپرس گرم و حمام، در رفع ناراحتی‌ های بواسیر، بعضی تومورها، ورم پلک چشم و غیره بین مردم معمول است. از جوشاندن گل و برگ آن در نیم لیتر آب، محلولی به دست می ‌آید که اثر نرم‌ کننده در پوست بدن دارد و به صورت لوسیون مالیدن بر روی پوست، آرامش و نرمی خاصی به افرادی که دارای پوست حساس و لطیف هستند می ‌بخشد. برای تسکین ناراحتی‌های ناشی از تابش گرمای خورشید و آفتاب ‌زدگی، جوشانده 500 گرم گل یا ریشه گیاه را در یک لیتر آب تهیه کرده و پس از صاف کردن به ملایمت در محل سوختگی می ‌مالند. برای رفع سردردهای یک طرفه شدید، دل پیچه، ورم لوزه‌ها، درد گلو و آنژین اثر مفید دارد.

مضرات استفاه از پنیرک

تاکنون عوارضی از مصرف گل و یا برگ پنیرک گزارش نشده است.

طریقه مصرف پنیرک

 

پنیرک حاوی موسیلاژ( لعاب نباتی) و ویتامین های a , b , c است از برگ و گل این گیاه در طب استفاده می شود پنیرک ضد سرفه و مرهم سینه است خاصیت مسهلی و نرم کننده دارد دم کرده آن برای کسانی که دچار یبوست و دارای معده و روده های تنبلی هستند توصیه می شود. جوشانده آن باری عفونتهای مثانه و اسهال خونی و سرفه های شدید مفید و موثر است. برگ و ریشه پنیرک را اگر به شکل ضماد در آورید و روی دمل و یا کورک بگذارید فورا سر باز می کند چون خاصیت مسهلی دارد و برای ورم مجاری گوارش و ادرار مفید است. 

ترکیبات پنیرک

برگ ها و دمبرگ گیاه پنیرک برای تعیین نوع و مقدار ترکیبات اسیدهای چرب، عناصر معدنی، فلاونوئید کل و موسیلاژ مورد آنالیز قرار گرفت. ظرفیت آنتی اکسیدانی نمونه ها با استفاده از روش های فولین – سیوکالتیو (FC)، ظرفیت آنتی اکسیدانی معادل ترولکس (TEAC)، ربایش رایکال 2، '2، دی فنیل -1- پیکریل هیدرازیل (DPPH)، توان آنتی اکسیدانی برای کاهش یون آهن (FRAP) اندازه گیری شد. ترکیبات ضد مغذی مانند تانن و نیترات نیز تعیین شدند. نتایج نشان داد که لینولنیک اسید، لینولئیک اسید، پالمیتیک اسید و اولئیک اسید بیش از 82% کل اسیدهای چرب برگ و دمبرگ این گیاه را در برمی گیرند. تجزیه کروماتوگرافی- طیف سنجی جرمی عصاره متانولی مشخص کرد که 2- متوکسی-4- وینیل فنل، ترکیب اصلی در عصاره این گیاه است. تجزیه واریانس نیز نشان داد که ژنوتیپ و اندام گیاه پنیرک منابع مهم تغییر در خواص اندازه گیری شده هستند. در نهایت، ظرفیت آنتی اکسیدانی گیاه پنیرک با اسفناج مقایسه شده است

تگ ها: