گل گاوزبان
borage
گاو زبان گیاهی است علفی و یکساله که ارتفاع ساقه آن تا 60 سانتیمتر می رسد ساقه آن شیار دار و خاردار می باشد . برگهای این گیاه ساده و پوشیده از تارهای خشن است . گلهای آن برنگ آبی ، سفید ، بنفش و آبی می باشد . گل ، برگ و سرشاخه های گلدار آن بمصرف دارویی می رسد .
1)گل گاو زبان و برگ های تصفیه کننده خون است
2)آرام کننده اعصاب است
3)عرق آور است
4)ادرار آو ر است
5)کلیه ها را تقویت می کند
6)سرمخوردگی را برطرف می کند
7)برای از بین بردن سرفه از دم کرده گل گاو زبان استفاده کنید
8)در درمان برونشیت موثر است
9)بی اختیاری دفع ادرار را درمان می کند
10)التهاب و ورم کلیه را درمان می کند
11) در درمان بیماری سرخک و مخملک مفید است
12)ضماد برگ های گاو زبان برای رفع ورم موثر است
13)برگهای گاوز بان را بپزید و مانند اسفناج از آن استفاده کنید
14)برگهای تازه گل گاو زبان دارای مقدر زیادی ویتامین C می باشد و در بعضی از کشورها آنرا داخل سالاد می ریزند .
مضرات استفاه از گل گاوزبان
گاوزبان بعلت داشتن آلکالوئید برای زنان حامله و کودکان مضر است
طریقه مصرف گل گاوزبان
1. گاوزبان مورد استفاده در ایران (Echium amoneum)، با گاوزبان مشهور در منابع گیاه درمانی نوین (Borago officinalis) متفاوت است.
2. هر دو جنس و گونۀ گاوزبان کاربردهای مشابهی دارند ولی برخی عوارض در گاوزبان اروپایی (ناشی از آلکالوئیدهای پیرازولیدن) مصرف آن را به خصوص در بیماران کبدی و در زنان باردار محدود می کند.
3. گاوزبان موجود در ایران طبیعت گرم و تر در درجۀ اوّل دارد و از این جهت ایمن شمرده می شود. کیفیت گرم و تر گاوزبان مصرف آن را در فصل پاییز مناسبتر می کند به خصوص برای کسانی که به هر دلیل دچار استرسهای جسمی و فکری و عاطفی زیادی باشند.
4. جوشاندۀ گل گاوزبان برای تقویت قلب و سیستم عصبی، و پاکسازی بدن و قلب از برخی مواد تباه سودمند است. مقدار لازم در یک فرد بالغ عبارت است از 5 گرم در حجم حدود 250 سی سی آب جوش، که باید آرام و ملایم تا حد رسیدن به 150 سی سی جوشانده و سپس با اندکی لیموعمانی یا آب لیموی تازه و تنها اندکی عسل یا نبات میل شود.
5. مصرف گل گاوزبان به تنهایی در افرادی که فشارخون بالا دارند می تواند به شدت مخاطره انگیز باشد.
ترکیبات گل گاوزبان
گل گاو زبان و برگ های آن دارای لعاب فراوان است . این گیاه دارای نیترات پتاسیم ، رزین ها ف مالات کلسیم ، منگنز ، منیزیوم ، اسید فسفریک و آلانتوئین می باشد .