دارچین
cinnamon
دارچین پوست درختی است که تا 10 متر ریشه می کند برگ این درخت سبز سیر و دارای گلهای برنگ سفید می باشد . پوست این درخت را کنده و معمولا پوارد می کنند و در غذا یا بعنوان چای از آن استفاده می کنند .
مضرات استفاه از دارچین
مضرات خاصی برای آن بیان نشده است .
طریقه مصرف دارچین
دارچین سیلان:در هند و چین از پوست شاخه ها و اسانس آن به عنوان محرک هاضمه،محرک تنفس و محرک جریان خون استفاده می شود.در شبه جزیره مالایا مصارف وسیع وسیع دارویی دارد. اسانس ان خاصیت جرم کشی قوی دارد ولی نظر به اثر تحریکی آن کمتر برای میکروب کشی به کار می رود.دارچین در دور زیاد به عنوان مواد مخدر سمی مورد توجه است.[کوئی زمبیگ و نادکارنی] دارچین سایگون بیشتر مصرف ادویه دارد تا مصرف دارویی ،این دارچین تند و گزنده وتونیک خاصی برای کلیه می باشد.برای سرما زدگی پا و دست و دل درد و شاش بند تجویز می شود،ولی در مورد زنان حامله توصیه نمی گردد[چونگ یائوچی]. شاخه های کوچک تازه ان نیز اغلب قطع و قطعه قطعه شده در آفتاب خشک می شود،این قطعات با 100-30 سانتی متر طول به بازار عرضه می شود.دارویی گرم کننده با طعمی کمی شیرین و برای تسریع جریان خون تجویز می شود.به علاوه به عنوان تب بر در موارد سرما خوردگی و کاهش درد مفاصل و کمر توصیه می گردد[چونگ یائوچی]. به طور کلی در کتب طب سنتی خاور دور ،دارچین به عنوان بادکن ،مقوی معده ،قابض،تونیک،محرک و آرام بخش و دارویی برای ناراحتی های پس از زایمان تجویز می شده است[استوارت].[روا]می گوید که به طور کلی دارچین یک محرک عمومی است که جریان خون را تسریع و تنفس را تحریک می کند و موجب افزایش اغلب ترشحات بدن و تحریک عاضمه می گردد.از سرشاخه های جوان آن هب عنوان قاعده آور و معرق استفاده می شود.در هند و چین از این دارو به عنوان یکی از اجزا در تهیه داروهای مرکب ضد اسهال،صفرابر و تب بر به کار می رود و برای معالجه اسهال و یرقان و مالاریای مزمن که موجب بزرگی طحال شده مفید است معالجه اسهال و یرقان و مالاریای مزمن که موجب بزرگی طحال شده مفید است[می نات].[برکیل] معتقد است که این دارچین به عنوان جزئی از اجزای داروهای مرکب برای سرفه و ناراحتی سینه مصرف می شود. دارچین از نظر طبیعت زنبق نظر حکمای طب سنتی ایران و هند گرم و خشک است ونیروی دارویی ان تا 15 سال باقی می ماند.از نظر خواص معتقدند که بسیار لطیف کننده و باز کننده گرفتگی های و انسداد مجاری و فرح اور است.عفونت اخلاط را رفع می کند و تریاق سموم حیوانی ،نباتی،و معدنی است و نیروبخش و مقوی است و برای خفقان،وسواس،وحشت،و جنون و تقویت معده و کبد و رفع بد بویی دهان ،قطع سرفه های رطوبی،تنگی نفس،رفع خشونت صدا و آواز که بلغم غلیظ باشد،پاکم کردن سینه و حنجره،باز کردن گرفتگی های کبد ،رفع استسقا و ضد عفونی زخمها بسیار مفید است.استعمال آن به صورت خوردن در شربتها ومصرف گردو به صورت روغن و ضماد و یا شیاف و مالیدن به اعضا به صور مختلف امکان دارد.مالیدن روغن آن به پلک چشم مفید است.خوردن دم کرده ان با سرکه و مصطکی برای سکسکه رسوبی نافع است.ضماد ان برای رعشه و رفع تبو لرزهای بلغمی و سوداوی و دانه بواسیر و تسکین درد ان و عقرب زدگی مفید است. اگر ان را در دهان جویده برقضیب بمالند موجب التذاذ جماع باشددر گرم مزاجان ایجاد سردرد می کند و برای مثانه مضرر است واز این نظر باید با کتیرا خورده شود،مقدار خوراک آن از 20-8 گرم می باشد.روغن آن بسیار گرم و خیلی خشک است و برای سنگینی و سردرد ودردهای رحمی چه از طریق خوردن ان و چه با مالیدن نافع است.قطره ان در گوش برای رفع سنگینی گوش و خوردن آن برای تقویت هاضمه ،تحیلی نفخ،گاز معده،رفع یرقان و بواسیر مفید است. تهیه گرد دارچینی :دارچین سیلان را به مقدار مورد نظر گرفته و نیم کوب کرده،در گرم خانه 40 درجه سانتی گراد بخشکانند و نرم ساییده از الک بیرون کنند وباید ان را آنقدر بسایند که در نخاله باقی مانده،جز ماده خشبی بی طعم چیز دیگری نباشد.این گرد از ادویه برای مصرف در غذا می باشد و از عوامل محرک و مقوی معده است. مقدار خوراک آن از 5-5/0 گرم است. عرق دارچینی:دارچین سیلان ررا به مقدار مورد نظر گرفته با آب کافی ،ابتدا دارچین را نیم کوب کرده مدت 12 ساعت در آب بخیسانند و بعد از تقطیر کنند تا از هر جز دارچین را که مصرف شده در چهار جز مقطر به دست آید و برای گرفتن اسانس روغنی فرار آن بهتر است که مایع تقطیر شده را در شیشه لوله دار جمع کنند که در انتهای لوله باریک اسانس جمع شود. عرق دارچین را به مقدار 120-60 گرم در پوسیونهای محرک داخل می نمایند.مقدار خوراک از اسنس آن 12-1 قطره است که در پوسیونهای ریخته شود. شربت دارچین:عرق دارچین 10 واحد،قند سفید 180واحد،قند را در عرق به حالت سردی حل کنند وبا کاغذ صاف نمایند و این شربت را مانند محرکها و مقوی های معده به مقدار 60-15 گرم در پوسیونها و یا یک شربتسرد حل کرده می خورند. جوشانده دارچین:دارچین سیلان 8 گرم،آب 1000گرم،مطابق معمول جوشانده تهیه شود.
ترکیبات دارچین
مهم ترین ترکیب دارچین،روغن فرار است که جزء اصلی این روغن سینامالدهید است.از دیگر مواد تشکیل دهنده ی دارچین می توان اوژنول،متیل اوژنول،بنزآلدهید،لینانول،دو ترکیب حشره کش به نام هایcinazelanin و cinazelanoi،کومارین و...را نام برد.همچنین دارچین شامل ماده ای پلیمری به نام متیل هیدروکسی چالکون یا MHCP است که در متابولیسم گلوکز نقش دارد. این ماده ی محلول در آب باعث افزایش اکسیداسیون(سوخت و ساز) گلوکز می شود و خاصیت کاهش دهندگی قندخون دارد.گزارش شده است که سینامالدهید در خوک ها وسگ های بیهوش،اثر پایین آورنده ی فشار خون دارد.ظاهراً علت بروز این اثر گشاد شدن عروق محیطی است.خوردن دارچین برای بعضی افراد ممکن است ناسازگاری و خارش بدن ایجاد کند